Kiedy miesiąc temu kończyłem pisać marcową wersję Wehikułu, świat i otoczenie były zupełnie Tylko miesiąc i aż miesiąc. Od pierwszego przypadku zakażenia 4 marca w nieodległej Cybince do teraz, kiedy za chwilę tekst pofrunie do Marcina Kuchnickiego administrującego stroną TZG (2.04. godz. 17.30) koronawirusa SARS-CoV-2, który wywołuje chorobę COVID-19, wykryto w Polsce u 2692 osób a zmarło już 51.
Podjęte przez Rząd działania zamknęły nas w domach. Dla własnego dobra trzeba się tym restrykcjom podporządkować. Wielu Polaków (w tym i Wehikuł) nie może jednak pracować zdalnie. Trzymajmy za nich kciuki.
Z wielu stron napływają sygnały o aktywności obywatelskiej i solidarności. W Głogowie, począwszy od działań Prezydenta, inicjatyw Radnych po przedsiębiorczość np. Fundacji Owoc Głogu. Dzięki znanej z niekonwencjonalnej aktywności Ani Hamza powstały np. setki potrzebnych maseczek i zrealizowanych zostało wiele inicjatyw w odpowiedzi na prośby potrzebujących Głogowian.
Prezes Fundacji „Owoc Głogu” w maseczce – dziele jednej z wolontariuszek.
To nie pierwsza epidemia na Ziemi Głogowskiej. Historyk J. Blaschke wyliczył ich kilkanaście. Do 1350 roku szalała tzw. „czarna śmierć”, dżuma przywieziona do portów włoskich ze Wschodu, a roznoszona przez szczury i pasożytujące na nich pchły. W końcu XVI wieku zarazę przywlekły ze środkowej Austrii sprowadzone oddziały wojskowe. Zmarło ponad 70 000 mieszkańców. W ramach obrony przed epidemiami zdecydowano nadzorować urzędowo poziom higieny. Ustanowiono urząd fizyka miejskiego. Jako pierwszy głogowski lekarz wymieniony jest dr Jan Draconites.
W związku z zagrożeniem nie odbędzie się wiele imprez, w tym Dni Głogowa i zaplanowana na 5 kwietnia coroczna rekonstrukcja „Zakończenie walk o Głogów”.
A właśnie mija 75 lat od tamtych wydarzeń. W „Dzienniku działań wojennych” Naczelne Dowództwo Wehrmachtu (OKW) zapisało: „Załoga Głogowa otrzymała polecenie, aby się przebijać. („Die Besatzung von Glogau hat den befehl zum Durchbruch” – wg: Dziennika działań wojennych, Oberkommando der Wehrmacht.
– na drugim końcu świata, niemieckojęzyczny dziennik w Nowym Jorku donosił – „Amerykanie na Okinawie, Patton 162 mile od Berlina, Rosjanie 22 mile mają do Wiednia i … Glogau ist gefallen – Głogów padł”.
Mija również 10 lat od tragicznego wypadku pod Smoleńskiem, gdzie w katastrofie samolotu zginęła oficjalna delegacja państwowa, która miała wziąć udział w obchodach 70 rocznicy zbrodni katyńskiej. O akcentach głogowskich niżej.
Aleja dębów kolumnowych poświęconych pamięci zamordowanych na Wschodzie oficerów wojska i policji oraz pochodzącym z Dolnego Ślaska ofiarom katastrofy smoleńskiej.
Nadszedł czas przyznania VIII Głogowskiej Nagrody Historycznej „Złoty Bilet Wehikułu czasu”.
Wehikuł czasu skierował po konsultacjach do Kapituły pod głosowanie listę Nominatów. Z 19 wskazań wyłoniło się zgodnie z Regulaminem 5 Nominatów, są to:
- dr med. Marcin Błaszkowski, urodzony w Głogowie lekarz, lingwista, tłumacz, regionalista. Za tłumaczenie na język polski sztuki Andreasa Gryphiusa „Piast”.
- kan. Stanisław Brasse, za hełmy na wieżach pojezuickiego kościoła pw. Bożego Ciała i rozpoczęcie konserwacji cyklu czternastu płócien XVIII-wiecznej drogi krzyżowej z pracowni Franza Feldera.
- Dariusz Andrzej Czaja, za całokształt działań w 2019 r., w tym m.in. wydawnictwa (Głogów na widokówce z okresu PRL, Pomnik Dzieci Głogowskich), Kwartalnik „Historyczny Głogów”, stałą cotygodniową rubrykę w Głosie Głogowa, Kalendarz na 900 lecie kapituły kolegiackiej i mnogość inicjatyw materialnych (m.in. pomnik J. Pastoriusa) i inne.
- dr Sławomira Lisewska, inicjator i koordynator projektu studentów kierunku Nowe Media PWSZ – „Głogów. Miejsca i ludzie. Od dworca PKP do Cukrowni” wraz ze studentami, za ochronę i upamiętnienie dziedzictwa kulturowego – zabytkowego budynku suszarni po byłej Cukrowni „Głogów”.
- Głogowski Ruch Odkrywców Tajemnic, stowarzyszenie historyczne miłośników i pasjonatów przeszłości, za działania zmierzające do pozyskania i udostepnienia atrakcyjnych turystycznie schronów: 413, 416 i 417 z niemieckiego systemu obronnego „Oderstellung”.
Przypomnijmy, że Głogowską Nagrodę Historyczną (przyznano już siedem) otrzymali dotąd:
I Klub Batalionowy i Stowarzyszenie Miłośników Głogowskich Fortyfikacji „Twierdza Głogów” za Akcję „Zima i Lato w twierdzy” (za 2012)
II Ireneusz Dominiak za cykl prelekcji w Klubie Batalionowym pt. „Głogów jakiego nie znamy” (za 2013)
III Tomasz Mietlicki za portal internetowy „Dziedzictwo przeszłości utrwalone w zabytkach” (za 2014)
IV Jan Baraniecki i Marek Robert Górniak z zespołem (Karolina Frąszczak, Marcin Kuchnicki, Tomasz Mietlicki) za edycję pamiętników, relacji i wspomnień (za 2015)V Dariusz A. Czaja i Aneta Steciąg za „Poli i Stasia wędrówki po Głogowie czyli przewodnik dla dzieci” (za 2016)
VI Arkadiusz Olszewski za film animowany „Obrońcy Głogowa” (za 2017)
VII Intertrans SA za renowację płyty Rheinwalda w forcie Stern (za 2018)
W związku z sytuacją epidemiologiczną tradycyjna Gala wręczenia Nagrody zostaje przesunięta na późniejszy okres.
Wręczenie VII Głogowskiej Nagrody Historycznej. . Statuetkę – rzeźbę Janusza Owsianego odbiera prezes Intertrans SA Kazimierz Kałucki.
