VIII Głogowska Nagroda Historyczna wręczona. 6 października w Teatrze Miejskim im. Andreasa Gryphiusa zakończyliśmy rozpoczęty jeszcze w innym, przedpandemicznym czasie, bo w lutym, proces wybierania Nominatów i Laureata. Dzięki Internetowi głosowanie Kapituły zakończyło się już w maju. Niecierpliwie czekaliśmy na właściwy moment wręczenia. I stało się.
Na teatralnej scenie pojawili się Nominowani – dr n. med. Marcin Błaszkowski, ks. kan. Stanisław Brasse, Dariusz Andrzej Czaja, dr Sławomira Lisewska i Piotr Rapała, prezes Głogowskiego Ruchu Odkrywców Tajemnic (GROT. Zostali obdarowani książkami ufundowanymi przez Miejską Bibliotekę Publiczną (dyr. Izabela Owczarek), Stowarzyszenie Przyjaciół Muzeum (prezes Marek Rychlik), Muzeum Archeologiczno-Historyczne (z-ca dyr. J. Helwig) i Towarzystwo Ziemi Głogowskiej (Z. Mazurek).
Nominaci, laureat i organizatorzy. (fot. M. Dytwińska-Gawrońska)
VIII Głogowską Nagrodę Historyczną i tradycyjną już statuetkę wykutą przez artystę rzeźbiarza Janusza Owsianego otrzymał ks. kan. Stanisław Brasse za prace nad przywróceniem Kościołowi Bożego Ciała przedwojennego wyglądu, za ozdobienie wież hełmami i konserwację obrazów drogi krzyżowej.
Kapituła wśród wielu zgłoszeń dostrzegła jeszcze sylwetki Jana Baranieckiego z Grochowic i Marka Trzeciakiewicza i postanowiła ich wyróżnić specjalnymi dyplomami.
Laureat, ks. Kan. Stanisław Brasse na wieży kościoła pw. Bożego Ciała 28 września 2020 r. (fot. Wehikuł czasu).
Wśród wielu zgłoszeń kandydatów pojawiły się też propozycje, opinie i refleksje, by wyróżnić za szczególne osiągnięcie, jakim stało się doprowadzenie do odbudowy i zagospodarowania Teatru. W trakcie konsultacji, prezydent, promotor i fundator Nagrody sprzeciwił się umieszczaniu tej kandydatury, uznając, że patron nie może być uczestnikiem.
W związku z tym Wehikuł czasu wziął sprawę w swoje ręce. Tak narodziła się idea wyróżnienia Nadodrzański Feniks. Jest to nagroda spontaniczna i specjalna, osobista Głogowskiego Wehikułu czasu i zbiorową podpowiedzią jego Czytelników. Nieperiodyczna, nierytmiczna, niesponsorowana. Ale na pewno nie ostatnia, bo kandydatów i do niej jest wielu.
Statuetkę Nadodrzańskiego Feniksa wraz z okolicznościowym dyplomem otrzymał Rafael Rokaszewicz – za determinację, upór, pieczołowitość inwestorską, odporność konserwatorską, elegancję otwarcia Teatru Miejskiego, konsekwencję przy odbudowie blokhauzu II i poterny przy ul. Rzeźniczej. Za inicjatywy na rzecz zakończenia odbudowy Starego Miasta.
Autorem kompozycji ze stali i czarnego dębu jest Janusz Owsiany, dyplomu Antoni Bok, a prezentacji Zbigniew Lisowski.
Ogłoszenie wyróżnienia Głogowskiego Wehikułu czasu – Nadodrzański Feniks. (fot. M. Błaszkowski)
Artystycznym podsumowaniem wieczoru był koncert Tomasza Biberstajna, który zaśpiewał utwory do słów patrona Teatru Miejskiego – Andreasa Gryphiusa. I spektakl Teatru Intermedium (MOK) „Jesteśmy jak kłąb dymu, co go wiatr przegania” w reżyserii Elżbiety Bock – Łuczyńskiej.
Jubileusz 900-lecia Kapituły Kolegiackiej z racji i powodów dyktowanych przez bezpieczeństwo epidemiologiczne był obchodzony skromnie i z zachowaniem obowiązujących zasad. Odbyło się tylko kilka z wielu planowanych w czasie przed epidemią przedsięwzięć.
Podczas konferencji prasowej przedstawicieli Dyrekcji Poczty Polskiej SA w Muzeum Historyczno-Archeologicznym zaprezentowano wydany właśnie i wprowadzony do obiegu w milionowym nakładzie znaczek pocztowy. Wielkie zasługi położył w realizacji tej inicjatywy znany głogowski regionalista, nauczyciel i radny miejski, Dariusz A. Czaja.
<
Symboliczne „odsłoniecie” znaczka pocztowego z wizerunkiem kolegiaty i posagiem księżnej Salomei. (fot. Wehikul czasu)
W trakcie Uroczystej Mszy Jubileuszowej (Missa Solemnis) odczytano dekret biskupa Tadeusza Lityńskiego o przywróceniu kapituły kolegiackiej w Głogowie. Ta instytucja kościelna jest jedna z najstarszych w Polsce i decyzja o jej reaktywacji ma historyczne znaczenie. Niedługo poznamy statut i skład kanoników kolegiackich.
W jubileuszowym dniu wydarzeniem był również „Koncert muzyki organowej i kameralnej ziemi głogowskiej 2020” przygotowany przez TZG. Muzycy, naukowcy – na organach prof. dr hab. Bogusław Raba z Wrocławia i na fletach podłużnych dr hab. Marek Nahajowski z Łodzi swoim artyzmem wykonania podkreślili akustykę wewnątrz kolegiackiej hali. Wykonali utwory pochodzące ze słynnego średniowiecznego „GlogauerLiederbuch” („Śpiewnik Głogowski”) oraz znane utwory koncertowe arcymistrzów organów.
Również w kolegiacie odbyła się promocja albumu historycznego „Kolegiata w Głogowie – historia – Odbudowa – Zabytek” wydanego przez TZG oraz premiera filmu pt. „Ze zgliszcz powstała. O odbudowie głogowskiej kolegiaty”.
Głogowska kolegiata. (fot. Siwek-Studio, za dgl news)
W tym czasie były też smutne chwile. Odeszli: w sobotę 3.10 w wieku 89 lat Bogdan Zajączkowski, wieloletni kierownik służby drogowej w Głogowie, który od lat 60. odbudowywał zniszczoną przez wojnę miejską infrastrukturę komunikacyjną; a w poniedziałek, 05.10., powiadomiono o śmierci po długiej chorobie ks. Janusza Malskiego (lat 63), znanego głogowianom organizatora i przełożonego wspólnoty Cichych Pracowników Krzyża i prowadzonego od 1997 roku przy kolegiacie Domu „Uzdrowienie Chorych” im. Jana Pawła II. W 2012 r. został wybrany moderatorem generalnym Cichych Pracowników Krzyża na świecie z siedzibą w Rzymie.
Już mija ćwierć wieku jak 30.09.1995, Sejmik Towarzystwa Miłośników Głogowa zmienił swoją nazwę na Towarzystwo Ziemi Głogowskiej. Zmiana nastąpiła pół wieku po utworzeniu (w grudniu 1945) pierwszej głogowskiej organizacji regionalistycznej – Koła Kulturalno-Oświatowego.
Kolejna pozycja – Z lektur Wehikułu – i inne paździrnikowe ciekawostki w zakładce Wehikuł czasu.
Wszelkie pytania i uwagi prosimy kierować na adres: wehikulczasuglogow@interia.pl
