W czasie okolicznościowego spotkania wS ali marmurowej Zamku Książąt Głogowskich odbyła się też uroczystość wyróżnienia Antoniego Boka Honorową Odznaką „Goldene Ehrennadel” („Złota Igła Zasług”) Glogauer Heimatbund e.V. za wieloletnią współpracę polsko – niemiecką. Owocem wieloletniej współpracy Towarzystwa Ziemi Głogowskiej ze środowiskami przyjaciół z Niemiec kultywującymi śląski regionalizm stały się udziałem Antoniego Boka: przekład i wydanie biografii F.B. Wernera autorstwa A. Marsch (1998), współautorstwo  w publikacji zbiorowej w języku niemieckim i polskim „Schilesien im Wandel. Dolny Śląsk w procesie przemian” (2002), a następnie książka „Rathauser in Niederschlesien. Deutsche Geschichte – Polnische Gegenwart” (2003) oraz wielu  artykułów  w „Neuer Glogauer Anzeiger” .Jest on równiez cenionym przewodnikiem dla turystów z Niemiec po Głogowie, Dolnym Śląsku i Ziemi Lubuskiej.

Podczas uroczystości poświęconych 100 rocznicy śmierci Juliusa Blaschke w Sali Marmurowej Zamku ksiąząt Głogowskich zostao podpisane porozumienie – umowa o współpracy między Towarzystwem Ziemi Głogowskiej a Glogauer Heimatbund e.V. Jest ono ukoronowaniem wieloletniej współpracy polsko – niemieckiej prowadzonej przez nasze stowarzyszenie. Bardzo dobrze układa się też współpraca władz miasta Głogowa z niemieckimi miastami partnerskimi Risa, Eisenhuttenstadt i Ladenhagen.

Porozumienie podpisali ze strony TZG: Zbigniew Mazurek -prezes i Marcin Kuchnicki – wiceprezes. Ze strony GHB e. V. – dr Martin Sprungala – przewodniczący i Thomas Kinzel.

Przedstawiamy treść porozumienia.

Umowa

o współpracy między

Glogauer Heimatbund e.V. (GHB), Hannover

i

Towarzystwem Ziemi Głogowskiej (TZG), Głogów

 

Preambuła

 

Wieloletnie przyjacielskie i nacechowane wzajemnym zrozumieniem związki między obydwoma stowarzyszeniami historycznymi lub działającymi w nich osobami uzasadniają pragnienie aby, tam gdzie to możliwe, wspólne zainteresowania byłych niemieckich mieszkańców i dzisiejszej polskiej ludności Głogowa
i Ziemi Głogowskiej powiązać i promować, a przyszłą współpracę skojarzyć z celami. W kształtowaniu współpracy zakłada się nadrzędność celów niekomercyjnych oraz stosowanie zasady apolityczności
i bezstronności światopoglądowej.

 

Cele

 

1. Systematyczne konsultacje i spotkania osób odpowiedzialnych z GHB i TZG, wzgl. osób przez nie upoważnionych, jak również udział członków zarządów w posiedzeniach rocznych.

 

2. Regularna wymiana informacji o działalności obydwu stowarzyszeń, również poprzez media publikowane, portale internetowe GHB i TZG oraz w „Neuer Glogauer Anzeiger”.

 

3. Przezwyciężanie barier językowych w kontaktach osobowych, również prywatnych poprzez angażowanie przez TZG w Polsce i GHB w Niemczech tłumaczy.

 

4. Wzajemne wspieranie się w opracowaniu historii okresu przed 1945 r., np. poprzez wzajemne udostępnienie własnych materiałów archiwalnych, jak również przekazywanie kopii i materiałów digitalizowanych, wraz ze zgodą na ich użycie z wymogiem podania informacji o źródle.

 

5. Współpraca w zakresie projektów związanych z historią Głogowa i Ziemi Głogowskiej, np. dokumentacje, wystawy, wykłady i inne działania.

 

6. TZG i GHB konsultują według możliwości planowanie i prowadzenie projektów dalszych instytucji swoimi fachowymi kompetencjami w zakresie tematycznym: historia i kultura Głogowa wzgl. Śląska.

 

7. TZG wspiera GHB w pogłębianiu wiedzy o rozwoju Głogowa od 1945 r. w takich dziedzinach jak: rozwój miasta i ludności, kultura, oświata, przemysł, handel itd. i informuje o dotyczących tych dziedzin wydarzeniach i aktualnych planach.

 

8. Obydwa stowarzyszenia starać się będą, aby we wspólnych projektach opracowania pisane, publikacje
   w mediach elektronicznych, teksty dotyczące wykładów i wystaw oraz opisy miejscowości i obiektów, zredagowane zostały w językach polskim i niemieckim. W określonych, wzajemnie uzgodnionych przypadkach, w których traktuje się o historii lokalnej, starania te dotyczyć będą również przedsięwzięć instytucji Głogowa i powiatu głogowskiego.

 

9. Wspieranie partnerstwa ze szkołami, jak również opracowywanie propozycji programowych do historii Głogowa i Ziemi Głogowskiej dla szkół/młodzieży oraz potomków byłych niemieckich mieszkańców.

 

Głogów, 23 stycznia 2022 r.

                                                       Fot. Piotr Gajek

Na cmentarzu przy ul. Legnickiej w Głogowie odsłonięto w niedzielę 23 stycznia 2022 roku pamiątkową tablicę przy okazji 100. rocznicy śmierci Juliusa Blaschke, wybitnego badacza dziejów Głogowa i ziemi głogowskiej oraz autora opracowań o mieście, w tym wydanej w 1913 roku jego najsłynniejszej monografii Głogowa i okolic. Tablica została umieszczona na cmentarnym murze, w miejscu, gdzie od 1922 roku znajdował się nagrobek Juliusa Blaschke. Odsłonięcia dokonali przewodniczący TZG oraz Glogauer Heimatbund e.V. – Zbigniew Mazurek i dr Martin Sprungala. W uroczystościach Gminę Miejską Głogów reprezentował zastępca prezydenta Głogowa – Wojciech Borecki, uczestniczyła delegacja z niemieckiego Hanoweru oraz członkowie TZG w tym byli Prezydenci Głogowa aktywnie wspierający współpracę polsko – niemiecką Jacek Zieliński i Zbigniew Rybka. W okolicznościowych wystąpieniach przypomniano postać niemieckiego regionalisty Juliusa Blaschkego. TZG przygotowało specjalną ulotkę przygotowaną przez Dariusza Andrzeja Czaję i Antoniego Boka poświęconej uroczystości w języku polskim i niemieckim. Poczta Polska wydała z tej okazji specjalną kartę pocztowa. Koordynatorem i autorem projektów Płyty Pamiątkowej i Karty Pocztowej oraz moderatorem uroczystości na cmentarzu i w Muzeum Archeologiczno – Historycznym był Dariusz Andrzej Czaja.

Julius Blaschke urodził się 21 marca 1866 roku w Kostomłotach. Kształcił się we wrocławskich uczelniach: Katolickim Seminarium Nauczycielskim oraz Akademickim Instytucie Muzyki Kościelnej. Jako nauczyciel pracował w szkołach: w Poniatowie, a następnie w Trzcinicy Wielkiej. Z początkiem 1890 r. podjął pracę w żeńskiej Katolickiej Szkole Ludowej przy Gryphiusstraße (dziś ul. Karola Miarki) w Głogowie. Objął również stanowisko organisty przy kościele św. Mikołaja. W latach 1900-1909 nauczał także dodatkowo rysunku w Gimnazjum Katolickim. RównocześnieJ. Blaschke zajął się intensywnie badaniem lokalnej historii. Chwałę przyniosła mu wydana w 1913 r. monografia dziejów miasta i okolic pt. Geschichteder Stadt Glogau und des Glogauer Landes. Zyskała uznanie i wielką popularność. Również po II wojnie światowej stanowiła podstawowe źródło wiedzy – do dziś korzystają niej do historycy i pasjonaci dziejów Głogowa i ziemi głogowskiej. Nie licząc artykułów przybliżających przeszłość regionu, Blaschke opublikował dwie dalsze książki: Die Belagerung Glogaus im Jahre 1806 (Z okazji 100. rocznicy oblężenia Głogowa przez wojska francuskie) oraz dotyczącą historii podgłogowskich Serbów: Hundert Jahre Zerbau. Geschichtsblätter zur 100-jährigen Erinnerung an die Neugründung des Dorfes, 1915).  Będąc osobą utalentowaną muzycznie, Blaschke komponował także utwory muzyczne, z których dwie pieśni z towarzyszeniem fortepianu wydano drukiem.
Julius Blaschke poślubił w 1900 r. Annę Henke ze Wschowy. Małżeństwo doczekało się pięciorga dzieci. Jako nauczyciel przepracował w Głogowie 32 lata. 23 stycznia1922 r., mając zaledwie 56 lat, nieoczekiwanie zmarł na dziedzińcu szkolnym. Po jego śmierci władze miejskie przemianowały ul. Polnischestraße (ul. Polska) na Blaschkestraße, upamiętniając w ten sposób zasłużonego dla Głogowa obywatela i regionalistę.

Antoni Bok, Dariusz A. Czaja

Fot. Piotr Gajek