„Legendy z Ziemi Głogowskiej”

Wydawnictwo  i Audiobook „Legendy z Ziemi Głogowskiej”
W 2021 roku Towarzystwo Ziemi głogowskiej w partnerstwie z Miejskim Ośrodkiem Kultury w Głogowie zrealizowało duzy projekt pt. „Legendy głogowskie”
Jego efektem jest kolejna edycja wydawnicza „Legendy z Ziemi Głogowskiej”.
Wybór i redakcja tekstów legend, baśni i podań – Antoni Bok
Ilustracje – Anna Moderska
Korekta literacka – Katarzyna Swędrowska
Projekt okładki – Anna Moderska
Ilość stron – 148
ISBN 978-83-89306-48-4
Wydawnictwo książkowe posiada dedykację „Pamięci doktora Janusza Chutkowskiego badacza historii lokalnej autora legend głogowskich”
Zespół projektowy: Karolina Wójcik ( MOK koordynator projektu ), Bartłomiej Adamczak ( MOK ), Dorota Drozd ( MOK ), Antoni Bok ( TZG ), Zbigniew Mazurek ( TZG ), Dariusz Andrzej Czaja (TZG ).
W ramach projektu zrealizowano nagranie Audiobooka „Legendy Głogowskie”. Lektorem tekstów jest Marcin Lipowski. Nagrania dokonano w Wielkiej Brytanii w STUDIO Mars Lipowski.

Na stronie Miejskiego Ośrodka Kultury i Towarzystwa Ziemi Głogowskiej  są już audiobooki z Legendami Głogowskimi.
?? Dawno temu w Głogowie
? Opowieść starego garnka
? Wojsław Złota Pięść
? Księżna i Gołąb
? Karzeł Księżnej Mechtyldy
? Alchemik
? Głogowscy rajcy z wieży głodowej
? Żelazko
? Linoskoczek
? Osobliwa wieża

?? Podania z Ziemi Głogowskiej:
? O zaprowadzeniu wiary przez Księcia Mieszka
? Krzyż pokutny z Kotli
? Źródło miłości
? Dąb Kobeniczki
? Legenda o starej Winnej Górze
? Banda z Mostu Pustelnika
? O kamieniach pokutnych z Wietrzyc
? O cudownych początkach kościoła w Grodnie
? Czarownice z Maślanej Góry
? O spodniach połatanych w Święto Wniebowstąpienia
? Góra Kocioł
? Hałasujący duch z Radwanic
? O skórzanym ludku z nad Szprotawy
? Dzwon dziesiątej godziny
? O rybaku i ostrzegającej nimfie
? O sierotkach Wodnicy i chciwym gospodarzu
? Zemsta wodnika
? Jak szary człowieczek uratował świniarczyka przed ubogim
? Jak ziemne ludki zbójców wykurzyły.

Promocja wydawnictwa wraz z wystawą w Galerii MOK ilustracji i fotografii z realizacji projektu z udziałem Prezydenta Głogowa Rafaela Rokaszewicza i osób zaangażowanych w realizację całego projektu odbyła się w Miejskim Ośrodku Kultury.

Zadanie zostało dofinansowane ze środków Samorządu Województwa Dolnośląskiego i Gminy Miejskiej Głogów

Zaszufladkowano do kategorii Inne | Możliwość komentowania „Legendy z Ziemi Głogowskiej” została wyłączona

Wehikuł czasu – styczeń 2022 (rok 13/155)

Najsmutniejszy grudzień ostatnich lat nie pozbył w nas nadziei. Mimo, że w wielu rodzinach Święta były niewesołe, w niektórych miejscach nawet samotne. Życzymy więc Wam w Nowym Roku zdrowia oraz nadziei, że przed nami są jeszcze szczęśliwe dni i lata.

 5 lat temu rozpoczęto prace przy tynkowaniu Wieży Ratuszowej. To zdjęcie, wykonane zimą 2015 roku przez Wehikuł, posłużyło za ilustrację życzeń świątecznych.

 

Najgroźniejszy grudzień ostatnich lat się wreszcie kończy. Oby zamknął rok największych strat w Polsce po II wojnie światowej. Czy styczeń Nowego Roku będzie lepszy? Pandemia w swojej kolejnej fali z wariantem Delta weszła na szczyt. Codziennie podawane dane trwożyły i trwożą. Pojawił się i w Polsce wariant Omikron. Złowieszczą tragiczną listę ostatnich odejść wśród znajomych i znanych głogowian rozpoczął 5 grudnia niespełna 35 letni Kamil Stobryń, aktywny członek Rady TZG, człowiek wielu pasji i zainteresowań, który współpracował m.in. z Wehikułem czasu. Po nim pożegnaliśmy Andrzeja Rawskiego. Ten znany głogowianin (tata doktora Kuby z PWSZ) miał 69 lat.  Zaraz potem odprowadzaliśmy na ten sam cmentarz, starszego o kilka lat, Jurka Popiela, emerytowanego górnika i fotografika, i bywalca. Uśmiechniętego człowieka wielu pasji, wiedzy.

Głogowski Rom, Józef Mirga, zmarł tuż po swoich 61 urodzinach. Sprowadzony z Łodzi żałobny karawan ciągnięty przez dwa kare konie budził na zmotoryzowanych ulicach zrozumiałe zainteresowanie.

Bezustannie zrozpaczone rodziny przekazują tragiczne wiadomości.

Na głogowskim bruku kondukt załobny głogowskiego Roma, Józefa Mirgi. (fot. Głogów Nasze Miasto )

Z Głogowa nad wschodnią granicę pojechali nie tylko żołnierze. Jak informuje Komenda Powiatowa Policji, od początku grudnia na wschodniej granicy przebywają patrole policjantów z Wydziału Ruchu Drogowego. Do ich zadań należy zabezpieczenie szlaków komunikacyjnych przy samej granicy wraz z kontrolą przejeżdżających pojazdów pod kątem przewozu osób nielegalnie przedostających się na teren RP.

„Kantata Głogowska” zapowiadana była przed obchodami jubileuszu 900- lecia kapituły kolegiackiej. Jednak sprawczyni wielu nieszczęść – epidemia – i w tym projekcie przestawiła terminy. Julia Owczarek (kompozytor), Krzysztof Jeleń (autor tekstu) i pomysłodawczyni Dorota Drozd z MOK zakończyli prace i przekazali dzieło Prezydentowi. Monumentalny utwór na orkiestrę symfoniczną i trzech solistów najprawdopodobniej usłyszymy w połowie roku w trakcie Dni Głogowa.

 Tak wyglada w zimowej scenerii „Biała Dama” głogowskiego Starego Miasta z zawadiacką czapką św. Mikołaja. (fot. 22.12.2017, Zbigniew Lipowski)

 

Kolejna pozycja – Z lektur Wehikułu – i inne styczniowe ciekawostki w zakładce Wehikuł czasu.

Wszelkie pytania i uwagi prosimy kierować na adres wehikulczasuglogow@interia.pl

Zaszufladkowano do kategorii Wehikuł czasu | Możliwość komentowania Wehikuł czasu – styczeń 2022 (rok 13/155) została wyłączona

Pamięci Kamila Stobrynia

3 grudnia br., w wieku zaledwie 34 lat, nagle i niespodziewanie odszedł od nas aktywny członek Towarzystwa Ziemi Głogowskiej – Kamil Stobryń. Regionalista, który fascynował się nie tylko historią ale i szeroko pojętą kulturą. Urodził się 4 stycznia 1987 roku w Głogowie. Kształcił się w miejscowych placówkach oświatowych: Szkole Podstawowej nr 9, Gimnazjum nr 4 oraz I Liceum Ogólnokształcącym. Od kilkunastu lat angażował się w działalność Towarzystwa Ziemi Głogowskiej, funkcjonując również w jego strukturach (m.in. w Radzie TZG).

 

Interesował się dziejami Głogowa i ziemi głogowskiej, nierzadko też proponował różnego rodzaju pomysły i rozwiązania, mające na celu popularyzację i promocję lokalnej historii. Jednym z nich było powstanie historycznych kalendarzy, wydawanych przez TZG. Często włączał się w różne działania stowarzyszenia, np. reprezentował organizację na jej stoiskach podczas różnych targów książki, akcji i happeningów. W 2017 roku należał do zespołu koordynującego konkurs fotograficzny w ramach 100-lecia powstania stalowego mostu Hindenburga w Głogowie, a w 2020 roku działał przy podobnym konkursie – o kolegiacie, odbywającym się przy okazji 900-lecia tamtejszej kapituły.

 

Od prawie dekady prowadził autorski projekt pn. „Pocztówka z Polski”, której finałem miała być kolekcja widokówek wraz z pieczęciami wszystkich miejscowości na prawach miejskich w kraju. O działaniu tym pisał m.in.: „W Polsce istnieje ponad 950 miast. Swoją podróż po kraju rozpocząłem w końcu czerwca 2012 roku. Celem jest zdobycie pocztówek/widokówek z każdego z nich. Przy okazji wykonuję dokumentację fotograficzną i zwiedzam okoliczne zabytki i atrakcje. W każdym miejscu zostawiam gadżety z mojego rodzinnego miasta – Głogowa. Obecnie zaliczam kolejne miejsca w tempie około piętnastu rocznie”. W ramach akcji zwiedził ich ponad 100.

 

W 2019 roku Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu ogłosiło konkurs na imiona swoich pocztowych maskotek: gołębia pocztowego z torbą pełną listów oraz konika w stroju listonosza. Kamil wygrał ten konkurs a jego zwycięskie propozycje imion to: gołąb Lucjan i koń Tadeusz.

 

Obok działalności historyczno-kulturalnej, nie pozostawał obojętny na ludzkie cierpienie. Choć sam nie posiadał zbyt wiele, to jednak potrafił dzielić się ostatnim groszem, wspomagając różnego rodzaju inicjatywy i zbiórki charytatywne. Wspomagał też wpłatami produkcje filmowe (np. „Wołyń”). Wyróżniał się swoim specyficznym chodem oraz plecakiem na plecach, podczas częstych pieszych wędrówek po mieście. Wraz z wybuchem pandemii w 2019 roku zapuścił zarost na twarzy, twierdząc że pozbędzie się go wraz z końcem koronawirusa. Nie zdążył…

Został pochowany 8 grudnia br. na cmentarzu w Brzostowie. Najbliższym składamy najszczersze kondolencje i wyrazy głębokiego współczucia…

 

Dariusz Andrzej Czaja

 

 

Kamil Stobryń (1987-2021)

Zaszufladkowano do kategorii Inne | Możliwość komentowania Pamięci Kamila Stobrynia została wyłączona

Wehikuł czasu – grudzień 2021 (rok 13/154)

Przed nami grudzień. Niestety epidemiczny. Od 9 listopada, z powodu rosnącej liczby zakażeń koronawirusem, ponownie otwarto oddział covidowy w prawym skrzydle głogowskiego Szpitala Powiatowego. Umieszczono tam 20 łóżek, w tym 2 respiratorowe. Powiększono później do 25, a zakażenia pojawiły się i na innych oddziałach. Szpital sobie radzi z wieloma ograniczeniami i brakami. W grudniu wprowadzane są przez rząd kolejne obostrzenia

Głogowski Szpital Powiatowy z lotu ptaka, jeszcze przed dobudowaniem oddziału ratunkowego. (ze zbiorów T. Mietlickiego)

Zbliża się święto górników. Już po raz drugi odwołane zostały zwyczajowe górnicze karczmy i combry, a oficjalne uroczystości związane z Barbórką odbędą się z zachowaniem wszelkich obostrzeń. Jednak, by przypomnieć klimat tych wydarzeń, drukujemy niżej fragment wspomnień Jacka Zielińskiego wraz z frywolną piosenką adresowaną do nowo wybranego wtedy Prezydenta Miasta, którą Autor przekazał Wehikułowi. Górnikom i ich rodzinom życzymy wszelkiej pomyślności. Niech żyje nam górniczy stan!

Artylerzyści również obchodzą swoje święto w dniu patronki, zwanej przez nich Barbarką. Byli w Głogowie przez wieki – znany nam Steynkeller, puszkarz z Głogowa, w 1409 roku był w służbie Zakonu krzyżackiego; Melchior Schultcz, ok. 1479 roku „posiadał puszkę spiżową w obronie części książęcej miasta”. Wraz z działami na murach pojawili się „puszkarze”. Potem oddziały artylerii nowoczesnych armii. O jednym z nich, najgroźniejszym, piszemy niżej. A artylerzystom życzymy dziś przede wszystkim zdrowia.

Górnicza orkiestra tradycyjnie 4 grudnia budzi miasto. W Głogowie przez wiele lat grała orkiestra wojskowa, której kapelmistrzem był Władysław Król. (fot. R. Sanojca ze zbiorów M. Szatkowskiego)

Tradycyjnie już, od blisko 20 lat ratuszową wieżę ozdobi wielka, ośmiometrowa mikołajowa czapka. Czasami nie tylko wieża ratusza bywa przyozdabiana atrybutem świętego. Podobne, ale mniejsze, trafiają czasami na głowy rzeźb: astronoma Jana z Głogowa przy alei Wolności oraz Stasia – chłopca z procą, stojącego obok Sukiennic. W tym roku ratuszowa wieża czerwieni się czapką od 1 grudnia.

Natomiast na sesji Rady Miejskiej, 30 listopada 2021 r. radni pozytywnie odnieśli się do wniosku prezydenta Głogowa Rafaela Rokaszewicza i przyjęli uchwałę ws. ustanowienia św. Mikołaja – Patronem Miasta Głogowa. Argumentów za jest wiele. Największym jest górująca nad centrum miasta wieża fary noszącej imię świętego.

Czapka Mikołaja na ratuszowej wieży w trakcie instalacji przez alpinistę.

(fot. Tadeusz Nowak)

 

Informacja pro domo sua. Wehikuł czasu zaproszony został do udziału w realizacji projektu pn. Legnicki Almanach. Natomiast w Radzie Naukowej tego rocznika historycznego znalazł się Marek Robert Górniak. Periodyk właśnie ukazał się po raz trzeci i wzbudza duże zainteresowanie. Uczestniczymy w jego redakcji z nadziejami, że regionalna problematyka przeszłości znajdzie kolejne miejsce prezentacji.

Trzy kolejne roczniki Legnickiego Almanachu.

Zapraszając do lektury, przesyłamy świąteczne życzenia Czytelnikom Wehikułu i jego Niecodziennika – wszystkiego najlepszego i coraz lepszego, dziś i jutro, zawsze i wszędzie … zdrowia i jeszcze raz zdrowia.

W grudniu 1945 roku, już 76 lat temu, pierwsze polskie kartki świąteczne z życzeniami wysłano z Wrocławia. Bez elementów religijnych, ale z aktualnym akcentem patriotycznym – żołnierskim i świątecznym (choinka). Taka kartka dotarła też na ziemię głogowską i przetrwała do dziś.  (Z Kroniki L. Stępczaka, w posiadaniu Rodziny)

Kolejna pozycja – Z lektur Wehikułu – i inne grudniowe ciekawostki w zakładce Wehikuł czasu.

Wszelkie pytania i uwagi prosimy kierować na adres wehikulczasuglogow@interia.pl

Zaszufladkowano do kategorii Wehikuł czasu | Możliwość komentowania Wehikuł czasu – grudzień 2021 (rok 13/154) została wyłączona